کو عمر؟ که داد عیش بستانم از او

کو وصل؟ که درد هجر بنشانم از او

کو یار؟ که گر پای خیالش به مثل

بر دیده نهد دیده نگرانم از او

آن رهزن دل که پای‌کوبانم از او

چون آینهٔ خیال خوبانم از او

جانی‌ست که چون دست زنان می‌آید

یارب یارب چه می‌شود جانم از او