ز زر گوش را گنجدان داشتی

چو گنجش ز مردم نهان داشتی

کسی که به خود بر توان داشتی

ز طبع آرزو‌ها نهان داشتی

اگر مرده مسکین زبان داشتی

به فریاد و زاری فغان داشتی

ماه من ماند به سر و ار سرو جولان داشتی

سرو من ماند به ماه ار ماه دستان داشتی

ماه بودی ماه اگر چون سرو بودی بر زمین

سرو بودی سرو اگر چول ماه جولان داشتی

سرو من ماند به ماه و ماه من ماند به سرو

[...]

ای سردور از بدن روزی تو سامان داشتی

جا به دوش مصطفی با لعل خندان داشتی

خضر را رهبر تو بودی جانب عین الحیات

خود چرا در وقت مردن کام عطشان داشتی

هرگز از یادم نخواهد رفت کاندر کربلا

[...]