گفت این هر دو نیم از عامه‌ام

بنگر اندر حال و اندر جامه‌ام

نیاید برون حرفی از خامه‌ام

که نبود سیه‌رویی نامه‌ام

که سیر آب سازد لب خامه ام

گلستان کند معصیت نامه ام

می چکد چون شمع آتش از زبان خامه ام

می کشد بر سیخ مرغ نامه بر را نامه ام

ز شوق تو پیچیده در نامه ام

صدای غزلخوانی خامه ام

دوش چون نی سطر دردی می‌چکید از خامه‌ام

ناله‌ها خواهد پر افشاند ازگشاد نامه‌ام

شمع را جز سوختن آینه‌دار هوش نیست

پنبهٔ گوشست یکسر سوز این هنگامه‌ام

تا به‌ کی باشد هوس محوکشاکشهای ناز

[...]

قصهٔ دیوانگان دارد سراسر نامه‌ام

می‌تراود شور زنجیر از صریر خامه‌ام

دیگ زهدی در ادبگاه خموشی پخته‌ام

زبر سرپوش حباب از گنبد عمامه‌ام

در فراقت خواستم درد دلی انشا کنم

[...]

به معنی، شدی رهبر خامه ام

زدی غازه بر چهرهٔ نامه ام

بس که خونبار است چشم خامه ام

بوی خون آید همی از نامه ام

شکر للّه کاین شکسته خامه‌ام

سر ببرد این چامهٔ غم‌نامه‌ام