هرکه را کوی عشق او تازه‌ست

توبه‌ای از کلید دروازه‌ست

از چرخ کهن محنت و دردم تازه ست

وز نالۀ من همه جهان آوازه ست

وین غصّه که من می کشم از هجرانت

چون آرزوی من بتو بی اندازه ست

خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز هست

غم نگردد گرد آن محفل که غم پرداز هست

در صدف گوهر جدا باشد ز آغوش صدف

وصل هجران است هر جا دورباش ناز هست