×
فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۵
بود گر در ما تو تنها در آئی
تو تنها در آئی و با ما در آئی
تنی چند بیجان همه چشم بر در
که تنها در آئی به تنها بر آئی
بدیوانگی سر بر آرند عشاق
[...]
۷ بیت