هرکه جز آن خشت نقابش نبود

گرچه گنه بود عذابش نبود

چاه چون بشنید آن تابش نبود

لاجرم چون تو شدی آبش نبود

بخشای بر آن بنده که خوابش نبود

بخشای بر آن تشنه که آبش نبود

بخشای که هر کاو نکند بخشایش

در پیش خدا هیچ ثوابش نبود

خواجه صلا گفت و جوابش نبود

خاک شد آن تشنه که آبش نبود

شب و روز آرام و خوابش نبود

که جز وصل جانان حسابش نبود

کرد خود داری ولی تابش نبود

ظرفیت در خورد آن آبش نبود