گنجور

اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۲۱۴

 

نوبهار آمد که رسوایی به زهد ما بخندد

غنچه صد برگ عیش از سایه صهبا بخندد

بیدل ما در گلستان وفا کی می‌تواند

شبنمی پنهان بگرید غنچه‌ای رسوا بخندد

اسیر شهرستانی