گوید از اینگون سخنهای لطیف

آنچه آن جلاد گفتی با حریف

عاقبت رو کرد سوی آن حریف

سر فرو افکند با نطق لطیف

گفت اندر کمره ام شرع شریف

با همه فضل و هنر آنجا نحیف

میوه ها آرند شیرین و لطیف

هم شتا و هم ربیع و هم خریف

غیر صورت نیست فهمت ای ظریف

چیست صورت غیر مخلوقی ضعیف

بارشان سنگین و مرکبشان ضعیف

با ضعیفی مانده در لای کثیف

از برای خاطر من ای حریف

قافیه بگذار و بگذر از ردیف

اولین انبار مطبخ ای شریف

پس دهان پس معده وُ آنگه کثیف

من نگویم چیست آید در کثیف

از مشام خویشتن پرس ای لطیف

ای خنک آن کو که افکند این حریف

جان خود را وارهانید از کثیف

به تمهید تسخیر ایوان کیف

فرو برده دندان برآورده سیف

بسی رخت و کالا زمستان و صیف

برد رزمه رزمه ز ایوان کیف

پدر و مادر جهان لطیف

نفس گویا شناس و عقل شریف

ساقی باده‌های بی کم و کیف

که به هر باده نسبت او حیف

آن الوهیت چو مصباح لطیف

وان ولایت چون زجاجی وان شفیف

هستی مطلق وجودی بس لطیف

چون قوی آمد تعین شد ضعیف

آن هیاکل دان تماثیل لطیف

واحدیت راست مرآت شریف

کفر اینجا عین ایمان شریف

زندقه شد عین توحید لطیف

براحوال ما بندگان ضعیف

تفضل کن ای کردگار لطیف

رعایت کن از زن که باشد ضعیف

بدار احترامش مسازش خفیف