که ای کودک، اخلاص را پیشه کن

معرّا، دل از نقش اندیشه کن

چند روزی هم محبت پیشه کن

از حساب رستخیز اندیشه کن

ای برادر یاد او را پیشه کن

دل رها از چنگ هر اندیشه کن

چون تو آزادی توکل پیشه کن

ترک فکر و حیله و اندیشه کن

هان و هان اندیشه ی اندیشه کن

چاره ی آبشخور آن ریشه کن

به رسم نیا معدلت پیشه کن

ز هنگامه محشر اندیشه کن

مردِ رهی از کجی اندیشه کن

راستی وراست روی پیشه کن

روی به علم آر و عمل پیشه کن

از پس و از پیش خود اندیشه کن

عارفی گفتش خموشی پیشه کن

از خدا ای بی خبر اندیشه کن

به خویش آی بازو خرد پیشه کن

زشمشیر مختاری اندیشه کن

عشق را آتش زن اندیشه کن

روبه حق باش و شیری پیشه کن

عدالت کن و داد را پیشه کن

همی از خداوند اندیشه کن

صدق و صفا صغیر شعار همیشه کن

انصاف را تو در کف تحقیق تیشه کن

قطع نهال خویش پرستی ز ریشه کن

حافظ طریق بندگی شاه پیشه کن