گهی ناله می کرد و گه می گریست

گهی گفتی: ای مرغ این ناله چیست؟

بگو فاش بامن که این ناله چیست؟

پر و بالت آلوده از خون کیست؟

بگو تا تو را در دل اندیشه چیست؟

از این بیش بیداد، شایسته نیست

خروشید بانو که برجا بایست

بگفتا بدو رهنورد و گریست

همی گفت راز دل و می گریست

بدو گفت شه جای گفتار نیست

بگو: پر گنه تر ز ابلیس کیست؟

هم او از خداوند نومید نیست

بدوگفتم: ای شوم نام تو چیست؟

چه کردی که ابلیس همچون تو نیست

بگفتا: که ای عمه این کشته کیست؟

که از زخم، جسمش پدیدار نیست

مرا این ناله و گریه از بهر کیست؟

شما را به خود زار باید گریست

بپرسیدمش کاین هیاهوی چیست؟

خود امروز عیدی دراین شهر نیست

بگفتا: که این بی خرد مرد کیست؟

که از ما، و را دردل آزرم نیست

زلشگر بپرسید: کاین سر زکیست؟

دگر باب و مام ورا نام چیست؟

بگفتم: نشان اندر این کار چیست؟

که دام مر این خواب از اعلام نیست

زلشگر بپرسید کاین سر ز کیست

شما را ز ببریدنش کام چیست

بگفتا همانا غریبی،که نیست

ترا آگهی کاین طرب بهر چیست

مراد از ذوی القربی ای مرد کیست

که نیکی بایشان برای نبی است

که ای میر این سر بگو زان کیست

مر این پیر را یاری از بهر چیست

برآشفت کای ابله این کار چیست

شما را به خود زار باید گریست

بپرسید کاین دخت موینده کیست

گرفته برخ دست خود بهر چیست

بپرسید کاین پور بیمار کیست

نژاد از که دارد ورا نام چیست