چو محسوس آمد این الفاظ مسموع

نخست از بهر محسوس است موضوع

فاکهات کثیر نامقطوع

که نباشد ز مستحق ممنوع

گاه تابع بود گهی متبوع

گاه سامع شود گهی مسموع

نفقاتش در آب و گل موضوع

ماند و او ز اجر او مقطوع

صرف دینار و درهم مجموع

پیش او هست مطلقا ممنوع

ور یکی را بود قیام و رکوع

خالی از هیئت خشوع و خضوع

تنگ چشمان قحط سالی جوع

صیدشان ضب شکارشان یربوع

کاش فتد ز اوج عروجت رجوع

باز کند نور جمالت طلوع

دوخته شب تا به سحر در رکوع

دیده انجم به زمین خضوع

عمر تو شد صرف اصول و فروع

هیچ نیفتاد به اصلت رجوع

میوه زار کرمش نامقطوع

میوه خوار حرمش ناممنوع

چنان مانده ام در نماز خضوع

که نایم دگر با قیام از رکوع

خلق آن باشد تواضع با خضوع

وصف او تمکین و عجز است و خشوع

فریب دختر رز خواهشیست نامسموع

به شرع غیرت ما، در طلاق نیست رجوع

اگر به شیشه شود می پری نمی ارزد

به نازهای خمارش کرشمه های طلوع

گل از کرشمه دمی از فساد بازآید

[...]

دی کوفته نام طعمه‌ای ساخت

زیبا و لطیف شکل و مطبوع

آورد که ما گرسنگان را

آب افشاند بر آتش جوع

خوردیم ولیک برنخوردیم

[...]

ای کرده سپهر در حریم تو رکوع

غم نیست اگر کوکب تو کرد رجوع

خورشید سپهر دولتی و خورشید

گر شام فرو رود کند صبح طلوع

عدیل ملک در سجود و رکوع

ز جهدش مهذّب اصول و فروع

ای ز ایراد قلم هم نفسانت مرفوع

تابعانت به همه طبع و طبایع مطبوع

ذات او تا به صفت غیر خودی پیدا کرد

چون تویی در کرم و خلق نیامد به وقوع

تا صول سبق حال گرفتم از عشق

[...]

قامتش خم گشته از بار خضوع

دیده اش رودی ز سیلاب دموع

هلال غرّه شعبان ز چرخ کرد طلوع

به پیش جام و صراحی برد سجود و رکوع

قعود یار پری رو قیام شاهد مست

به اهل حال فزاید فزون خضوع و خشوع

ز خاک میکده گو تا برد حیات ابد

[...]