نکرده به جز سوسماران خورش

زشیر شتریافته پرورش

برمیهمان برد خوان و خورش

زهر گونه تا تن دهد پرورش

زخالیگران خواست خوان و خورش

که با یاوران تن دهد پرورش

تن خود زهر گونه گونه خورش

همی داد با انجمن پرورش

به گاهی که من تن دهم پرورش

زخوان نوال و زنان و خورش

به تن دورم اگر چند از حضورش

تجلی هاست بر جانم ز نورش

آن آمر کل بود در این ماه ظهورش

کاستاده قضا در پی خدمت به حضورش

می‌‌خواند کلیم از پی دیدار به طورش

آن ماه در این ماه درخشید که نورش

مراست مدّ نظر، مقصدی که مستورش

مدام دارم و سازم برِ تو مذکورش

همین که خواست بگوید که چیست منظورش

بگشت مُنقَلِب، آن سان دو چشم پرنورش