نیرو بخشای تن‌، راحت‌افزای روح

نه‌ جان که انباز جان‌، نه‌ خون که‌ همرنگ خون

از می فتح و ظفر جام پیاپی زنیم

به یاد سالار دین‌، به رغم بدخواه دون

آنکه بهٔک دار وگیر، آنکه ز یک گیر ودار

کرد ز خون عدو دشت و دمن لاله گون

پر شد صحرا و دشت از تک اردوی او

بر شد گرد سپاه بر فلک نیلگون

نیز ز سوی دگر تاخت به میدان جنگ

دلیر فرخ‌نژاد، امیر والا شئون

جمله هزیمت شدند جانب کوه و دره

گرفته راه فرار، شکسته پای سکون

سر به فلک برکشید رایت ستارخان

رایت بیداد و جور گشت از او سرنگون

جمله خطا رفته‌اند، جمله خطا کرده‌اند

فلاتوجه لهم دعهم فهم خاطئون

حامی ملت رسید با سپهی بی‌شمار

سازد این قوم را یکسره خار و زبون

عذر جنایات را ز جان گواه آورید

فلیستجیبوا لکم ان کنتم صادقون

کوکب اقبال سر از افق ما زند

اختر بخت عدو زود شود واژگون

زبن سر و سالار، کار محکم و ستوار شد

عمر عدو گشت کم فر وطن شد فزون

این همه فر و جلال برتو خدا خواسته

می‌نتوان با خدای دم زدن از چند و چون

دوران‌ دوران تو است شاد زی و لاتخف

ان الله معک فی ای وقت تکون

رفت و ما نیز از قفایش رخت برخواهیم بست

کاندرین دنیای فانی کس نماند جاودان

از کفم یاری چنان این چرخ کج بنیاد برد

داغ‌ها دارم به دل زین چرخ کج بنیاد من

پروانه و شمع و گل شبی آشفتند

در طرف چمن

وز جور و جفای دهر با هم گفتند

بسیار سخن

مهیا ای عروسان نو آیین

که بگشایم در آن آشیان من

خروش بال‌هاتان اندر آن حین

رود از خانه سوی کوی و برزن