جوابی خوش چو آبی بشنو از ما

که دریابی طریق جمله اسما

دیده ام آئینهٔ گیتی نما

گر نظر داری ببین در چشم ما

در نظر آئینهٔ گیتی نما

می نماید نور چشم ما به ما

ورای مطلب هر طالب است مطلب ما

برون زمشرب هر شارب است مشرب ما

به کام دل به کسی هیچ جرعه ای نرسید

از آن شراب که پیوسته می کشد لب ما

سپهر کوکب ماست از سپهر ها برون

[...]

خداوند ما و نه مانند ما

خداوند روزی ده رهنما

مگر فرشته رحمت درآمد از درما

که شد بهشت برین کلبه محقر ما

رسد بر اطلس زمرتبت سرما

گهی که شاهد والا در آید از درما

جهان که شست بصابون مهر جامه چرخ

[...]

سریان دارد و ظهور اما

سریانی برون ز دانش ما

از کلام و حدیث غیرهما

بهره وقت خود بگیر اما

«حا» که بهشتست اشارت نما

بهر بهشتست اشارت به ما

دید که عالم ز سمک تا سما

نیست بجز واجب ممکن نما

گر حضیض سمک و اوج سما

وانچه محصور بود بینهما

بده تا علی رغم هر خودنما

نماید خرد عیب ما را به ما

درین نیلگون کاخ مینا نما

جهان جمله کورند و بینا شما

ای خاک سر کوی تو گشتن هوس ما

بر پای سگت بوسه زدن ملتمس ما

گر دم زدن ما بود از مهر تو چون صبح

صد شام سیه روز شود از نفس ما

در بادیه شوق تو چون راحله بندیم؟

[...]

از گوشه بام عارضت ماه سما

خورشید گرت ندید باشد ز عما

شد عکس دو ابروت بچشمم صنما

آن نوع که در شیشه بود قبله نما

که ای بیهوده گرد باد پیما

چه میگردی به گرد مجلس ما

گرچه شد این ره روی آسان نما

نی تو درین ره روی آسان نه ما

گرچه شد این ره روی آسان نما

نی تو درین ره روی آسان نه ما

تا بیندشی صلاح کار ما

زانکه هستی تو امام و رهنما

عاشقان را چارۀ وصلی نما

از قرار و صبر کم گو پیش ما