سرو و صنوبر شد خجل از قامت زیبای او

آشفته سنبل با سمن از زلف عنبرسای او

یک سو دریده پیرهن گل از گل رویش نگر

خون بسته در دل غنچه را دیگر طرف سودای او

در دل هوای عشق او داغست چون من لاله هم

[...]

برد دلم را ز ره زلف سمن‌سای او

کرد شهید نگه نرگس شهلای او

گشته به هم توأمان از خط کلک ازل

دست من و دامنش فرق من و پای او!

کی بود اندر زمین در خور او مسکنی؟!

[...]

ای ز پا افتاده ی صهبای او

صبح تو از مشرق مینای او

جلوه ها خیزد ز نقش پای او

صد کلیم آواره ی سینای او

مرسلان و انبیا آبای او

اکرم او نزد حق اتقای او

خون گران سیر است در رگهای او

سنگ صد دهلیز و یک سیمای او

غازیان ملت بیضای او

حافظان حکمت رعنای او

بادهٔ صد ساله در مینای او

مستی پارینه در صهبای او

شل ز برفاب عجم اعضای او

سرد تر از اشک او صهبای او

در مکان و لامکان غوغای او

نه سپهر آواره در پهنای او

خورد تکان جملۀ اعضایِ او

از نُکِ سر تا به نُکِ پای او

دید به گِل رفته فرو پای او

شورشی افتاده بر اعضای او

بهر که مولی منم علی است مولای او

نسخۀ اسما منم علی است طغرای او

مغز من اقلیم دانش‌، فکرتم بیدای او

سینه دریای هنر، دل گوهر یکتای او

شعر من انگیخته موجیست از دریای ذوق

من شناور چون نهنگان بر سر دریای او

اژدهای خامه‌ام در خوردن فرعون جهل

[...]

فغان از این جهان و ابتلای او

که مانده‌ام عجیب در بلای او

بسان دانه خرد گشت پیکرم

ازین بزرگ سنگ آسیای او

غنا و شادیش به جای دیگران

[...]

فغان ز جغد جنگ و مرغوای او

که تا ابد بریده باد نای او

بریده باد نای او و تا ابد

گسسته و شکسته پر و پای او

ز من بریده یار آشنای من

[...]

گو هنوز آن بستگی‌های دل

نگشوده از پای او

وآن کنج ویران است مأوای دل

رنج است کالای او

دلبر ندارد هیچ پروای دل

[...]

بود یکی گنج هنرهای او

دیگر گنج خرد و رای او

از او ناسزاوارتر جای او

همی خوست گیرد به یاسای او

زبس خوبی و همت و رای او

همه سرنهادند برپای او