چو باشد مایل بیداد شاهی

چه خیزد از فغان دادخواهی

ببخشا بر تهیدستان خدا را

بشکر آنکه داری دستگاهی

شبست و وادی و گمکرده راهم

[...]

مسلمانان مرا حال تباهی

بود از گردش چشم سیاهی

قدش سروی ولی پاینده سروی

رخش ماهی ولی تابنده ماهی

بیان گرنیست ما را هست اشگی

[...]

پیران بی گنه را، کشتی گر از نگاهی؛

جرمی نداری آری، طفلی و بیگناهی

هر جا نسیمی آید، کز وی دلم گشاید؛

خوشدل شوم که شاید، پیکی رسد زراهی

رحمی، وگرنه ترسم از سوز دل چو شمعم؛

[...]

هان بپرس از من آنچه میخواهی

دهمت تا ز مطلب آگاهی

هم بیاران خود ده آگاهی

کت درین ره کنند همراهی

نیستت گر ز عشق آگاهی

برو از جان من چه میخواهی؟!

یافت زو چون نشان آگاهی

داد جایش بمسند شاهی

گر روی سوی او ز آگاهی

خضر ره اوست هر کجا خواهی

شهوت انگیز صحبت ار خواهی

خاص زن دان، وگرنه گمراهی

حکم دارد ز ماه تا ماهی

گو مبادش ز حکمت آگاهی

ای بسا دختران، کز آگاهی،

پدران را کنند همراهی

گر باین کوچه جسته ای راهی

زین سخنها که گفتم آگاهی

شد روزها که دارم بی مهر روی ماهی

صبحی چو شام تاری روزی چو شب سیاهی

نگذارم و نگاهم چون زین الم که دارم

هجران جان گدازی حرمان جسم کاهی

ای بی وفا خدا را کم کن جفا که ما را

[...]

ابروی تو آئینه انوار الهی

انوار الهی ز رخت فاش کماهی

هرگز نبود صرفه بجز تیرگی بخت

چشم تو که از سرمه کند بخت سیاهی

زیبا نبود بر قد کس ایشه خوبان

[...]

جانا چه شود که گاهگاهی

برسوی من افکنی نگاهی

در فقر کمال بی نظیری

درمصر جمال پادشاهی

آوازه حسن وصیت خویت

[...]

در عشق روانیست نه دعوی نه گواهی

فرسوده دلی باید و آسوده نگاهی

دیدیم چو روی تو دگر هیچ ندیدیم

بستیم نظر از همه عالم به نگاهی

از دوزخ عشقم مگر آرند عقوبت

[...]

با بندهٔ صادق چه عتابی چه عطایی

با خواجهٔ مشفق چه ثوابی چه گناهی

تدبیر من اینست که تقدیر تو خواهم

با جنبش صرصر چه کند پیکر کاهی

غم نیست اگر بیکسم و هیچکسم نیست

[...]

ای گدایی درت مایه صاحب جاهی

فخرها کرده بدوران تو شاهنشاهی

مانده سر گشته بره چرخ هم از گام نخست

خواست با پایه ی قدر تو کند همراهی

خاک پای تو بود چشمه ی حیوان و رسید

[...]

سپید گشت دو چشمم در انتظار نگاهی

که سوی من کند اما نکرد چشم سیاهی

زبیم آنکه ندانند کیست قاتلم افغان

که جانبِ تو نکردم ، به حشر نیز نگاهی

فتد به گردن من جرم خون من به قیامت

[...]

فرید روی زمین زین عابدین که رخت

به چرخ عزو شرف کرده مهری و ماهی

ایا سپهر مکانی که زهره و کیوان

به درگه تو کند این غلامی، آن داهی

ایا رفیع جنابی که شاه قدر ترا

[...]