َبه امید عذر خواهان ز نیاز عذر خواهی

که مسوز بیش از اینم به گناه بی گناهی

طلبد بهار بوست، ز نسیم صبحگاهی

سر آفتاب جوید ز تو زیب کج کلاهی

ز فروغ آفتابم نبود خبر که بی تو

چو دو زلف توست یکسان، شب و روزم از سیاهی

[...]

دگر صفیر طبیعت بساز آگاهی

به عالم ملکوت است، محملش راهی

بلی رود به خریداری جواهر قدس

ز بهر تحفهٔ یک دانه گوهر شاهی

طراز دولت جاوید شاهزاده سلیم

[...]

صلاح کار بادش نازشاهی

مبادش خار خار عذر خواهی

ز رحمت زار خویشم ده گیاهی

بهشتی کن گیاهم از نگاهی

ز هر جنسیش از مه تا به ماهی

کرامت کرد غیر از پادشاهی

ز هر سو کرد خندان لب نگاهی

نگاهی گرم تر از برق آهی

فروزان باد از مه تا به ماهی

چراغ دولت دانیال شاهی

مگر از کمین حسنی شبخون زده سپاهی

که گذشته باز بر دل پی تازه نگاهی

سر آن بهشت گردم که درو ز جوش عصمت

جگر نسیم سوزد ز طپیدن گیاهی

صنمی‌ست قاتل من که به عرصه گاه محشر

[...]

با این همه آب و رنگ شاهی

چون داغ خوشند با سیاهی

زیکسو موج لشکرهای شاهی

زدیگر سو فلک در کینه خواهی

مصور فروشان پادشاهی

مجسم معنی عالم پناهی

چون ریزد اشک صبحگاهی

از چهره شب برد سیاهی

در ایامی که تخت پادشاهی

بد از فر جهانگیری مباهی

در آغاز جهانداری و شاهی

نگردد تا شکسته دل سیاهی

پی تأدیب او گردید راهی

کز آب تیغ شوید روسیاهی

بکوی ایمنی می جست راهی

طلب می کرد از هر سو پناهی

بی پنهان شدن گر بود شاهی

شمردی بهر خویش آنرا پناهی

بکام دل گرش نظاره خواهی

همه تن دیده شو چون دام ماهی

چنان باید بلی سامان شاهی

که باشد قدرت عالم پناهی

شب و روزند انبای زمانه

بگویم کز چه معنی گر تو خواهی

بدین معنی که با هم در نفاقند

تمامی از رعیت تا سپاهی

به معنی در میانشان آن قدر بعد

[...]