ز بهرام زان پس بپرسید نام

که بی‌نام پاسخ نبودی تمام

گر از نام پرسیم برزوی نام

چنین خواندم شاه و هم باب و مام

چو خرم بهاری سپینود نام

همه شرم و ناز و همه رای و کام

به دیدار بهرام شد شادکام

بیاراست خوان و بیاورد جام

چنین تا پدید آمد آن زرد جام

که خورشید خوانی مر او را به نام

چو برخواند آن نامه شنگل تمام

گزین کرد زان لوریان به نام

چغانی شهی بد فغانیش نام

جهانجوی با لشکر و گنج و کام

یکی شارستان کرد پیروز کام

بفرمود کو را نهادند نام

دگر کرد بادان پیروزنام

خنیده بهرجایش آرام و کام

جوانی بی‌آزار و زرمهر نام

که از مهر او بد پدر شادکام

چو بشنید در خانه شد شادکام

همانگاه کسریش کردند نام

بیامد یکی مرد مزدک به نام

سخنگوی با دانش و رای و کام

همش داد بود و همش رای و نام

به داد و دهش یافته نام و کام

ورا موبدی بود بابک بنام

هشیوار و دانادل و شادکام

به بانگ منادی نشد شاه رام

به روز سپید و شب تیره‌فام

بزرگان روشن‌دل و شادکام

ورا زیب خسرو نهادند نام

بکردیم تا هر کسی را به کام

یکی جای باشد سزاوار نام

بپرسید دیگر که دانش کدام

به گیتی که باشیم زو شادکام

چوگسترد خواهی به هر جای نام

زبان برکشی همچو تیغ از نیام

یکی نامور بود زروان به نام

که او را بدی بر در شاه کام