ناله و فریاد و افغان ساز کرد

ای خدا و ای خدا آغاز کرد

آن زره سازی روان آغاز کرد

وان دگر زنبیل بافی ساز کرد

عاقبت برگ کدیور ساز کرد

شیئی لله بر دری آغاز کرد

بی نیازی یک شبی آغاز کرد

حسن ساز بی نیازی ساز کرد

باغ عشرت برگ ریزان ساز کرد

گلبن دولت خزان آغاز کرد

گربه فریاد و فغان آغاز کرد

زد بسر دست و شکایت باز کرد

راه و رسم مکر و حیله ساز کرد

رفت شیری روبهی آغاز کرد

نرم نرمک گربه را آواز کرد

راه و رسم حیله جویی ساز کرد

تا زبانم لطف آن شه باز کرد

پس سخن در مدح شه آغاز کرد

دل تپیدن در برش آغاز کرد

رنگ از رخسار او پرواز کرد

زمره ی یاران خود آواز کرد

ساز رفتن تا کلیسا ساز کرد

یک برهمن زان میان لب باز کرد

پس به این نکته سخن آغاز کرد

رفت بر بام و اذان آغاز کرد

صد در رحمت در آنجا باز کرد

بلبل وحدت نوا آغاز کرد

زاغ کفر از انجمن پرواز کرد

این بگفت و ترک آن دمساز کرد

رو بسوی دانه ها پرواز کرد

مرغ مسکین آه و افغان ساز کرد

ای دریغ و ای دریغ آغاز کرد

خواست جانش چون ز تن پرواز کرد

گوشه چشمی به حسرت باز کرد

عاقبت زایشان یکی لب باز کرد

با پلنگ این گفتگو آغاز کرد

چونکه خار و مار از آن پرواز کرد

گلبن معنی شکفتن ساز کرد

آن لر بیچاره همیون باز کرد

پس گشودن زان گره آغاز کرد