چنین گفت پس با سپه ساوه شاه

که از جادوی اندر آرید راه

بدان تا دل و چشم ایرانیان

بپیچد نیاید شما را زیان

همه جاودان جادوی ساختند

[...]

کنیزی بود قیصر را در ایوان

که بودش مشتری هندوی دربان

نبودی آدمی در روم و بغداد

به زیبایی آن حور پری‌زاد

لبش جان داروی دلبستگان بود

[...]

خرامان شو ای خامهٔ گنج ریز

به در سفتن الماس را دار تیز

سخن را چنان پایه بر کش به ماه

که بوسد به جرأت کف پای شاه

علاء دین اسکندر تاج بخش

[...]

سپیده چو پیدا شد از چرخ پیر

چو سیماب شد روی دریای قیر

تبیره برآمد ز درگاه شاه

به سر برنهادند گردان کلاه

چو برزوی از خواب سر برکشید

[...]