جوابی داد او را آن زمان دوست

که من مغزم همه شبلی توئی پوست

منم مغز و تو اینجا پوست هستی

که از بهر خود اینجا بت پرستی

کجا دانی تو این راز مرا هان

[...]

امید لذّت عیش از مدار چرخ مدار

که در دیار کرم نیست زآدمی دیّار

مباش غرّه بدین خنده‌های صبح که هست

گشادگیّ رخ آفتاب خنجر بار

به مجلسی که درو دور هفت کاسه بود

[...]

که آب روان بخش در جویبار

به پرورد سرو سهی در کنار

اگر بر سرش تند بادی گذشت

دل نازک آب آشفته گشت

چو سر بر کشید و فرو برد پای

[...]

خامه‌ام برخلاف عادت خویش

سفله‌ای را کشیده است به پیش

آن کج اندیشه‌ای که همچو کمان

بسته دایم برای جنگ میان

وان میانی که کینه قربان است

[...]