گفت تا کردم برون سر از زمین

روز و شب از شوق مینالم چنین

من که باشم در همه روی زمین

تا مرا نامی بود در کوی دین

مرد گفتا می ندانم سر این

شرح ده تا این شکم گردد یقین

بامدادی رفت ابلیس لعین

تا به درگاه نبی العالمین

سیدش گفتا که رفتم ای لعین

گفت دیدی عرش رب العالمین

گرچه هستی هم رسول و هم امین

طوق من میبین و ایمن کم نشین

کاملی گفتست از اهل یقین

گر جهودان جمله بگزینند دین

سالک آمد پیش پیر پیش بین

پیش او برگفت حالی درد دین

گفت ازاین این کار کردم بر یقین

تا توم گوئی چرا کردی چنین

تا زلیخا گفت ای پاکیزه دین

نیست در خورد جوانمردیت این

گشت پیدا یک کبوتر نازنین

رفت موسی را همی در آستین

گر گناه اولین و آخرین

بیش باشد ز آسمانها و زمین

گفت ای سلطان دارالملک دین

وی رسول خاص رب العالمین

گفت هان قصد کجا داری چنین

گفت قصد قرب رب العالمین

کرد پرخاک و نهفتش بر زمین

آن یکی گفتش چرا کردی چنین

سایلی گفتش چه میجوئی ازین

گفت ای غافل چرا گوئی چنین

عشق را گر بودئی صاحب یقین

نیستی استاده معشوقت چنین

آن وزیرش گفت عدلی این چنین

کز تو ظاهر گشت درروی زمین

یک شب از شبها شبی بس سهمگین

روی خود برداشت از خاک زمین

کرد امروزم چنین شوریده دین

تا چه خواهد کرد با من بعد ازین