نباشد جز رخ من هیچ خورشید

که خواهد بود اینجاگاه جاوید

نماید هیچ ظلمت نزد خورشید

حقیقت محو گردد سایه جاوید

سراپایت یکی گردد چو خورشید

بمانی تو ز ذات اینجا تو جاوید

همه چون ذره و تو عین خورشید

وصالت را همی جویند جاوید

دراین معنی بگو تا چیست خورشید

مرا اینست اینجا گاه امید

کنون یارم که آگاهم ز خورشید

که ذات ماست روشن مانده جاوید

دم از ذاتت زنم در عین توحید

نگنجد نزدم اینجاگاه تقلید

جهانی منتظر در بیم و امید

شده تا بنده بر مانند خورشید

توئی در گفت وگوی جملگی دید

حقیقت در مکان عین توحید

ز توراهست روشن همچو خورشید

بتو دارم حقیقت جمله امید

همه از من پدید آمد ز توحید

حقیقت دان جنیدا اندرین دید

جنیدا راهبر چون راز بشنید

تبسّم کرد و گفت آن صاحب دید

تو شیخا این چنین دان سرّ توحید

که در توحید موجود است تقلید

نه چندان گفت آن شب سر توحید

که اعیان بودش آنجا گه بتقلید

بساگفتیم اینجا شیخ از دید

بسی خواهیم گفتن هم زتوحید

چو آدم نور حق را پیش خود دید

ورا بود آن چنان روزی دو صد عید

بعیاری ربودم گوی توحید

ز میدان سخن کو مرد تجرید

چو اندر ته رسید و خار و خس دید

برآمد از درونش آه تجرید

ز هستی مکر زاید علم تقلید

برو تو نیست شو در علم توحید

روایت حقّ ایشان شد به تقلید

مرا خود نطق قرآنست و توحید