بسی جستم در اینجا صاحب درد

که باشد همچو من اندر میان فرد

دلا حق بین و اندر حق فنا گرد

که سرگردان نباشی اندر این درد

زمین و آسمان گردان زخود کرد

ز اصل افتاده بود و ذات کل فرد

هر آنکو کرد امرم بیشکی ردّ

کنم با او بدی و من کنم رد

نباشد چون تو دیگر صاحبِ درد

که افتادی میان عالمان فرد

در اینجا هر که باشد صاحب درد

کنم در ذات خود او را یقین فرد

حقیقت جان جانانست این مرد

درونش در اناالحق هست او فرد

کجا داند کسی معنی این مرد

که هست او اندر اینجا صاحب درد

رخ معشوق تا چندی از این درد

شوی از بود اشیا جملگی فرد

چو حق میخواهد آخر ای دل فرد

در این دم باش دائم صاحب درد

ندیدی هیچکس اینجا که بد کرد

که نیکی بازدید ای صاحب درد

چه باشد جمله دنیا پیش آن مرد

حقیقت مانده حیران در یکی کرد

وصالی دارد اینجا صاحب درد

بود او در میان جمله شان فرد

چه خواهی برد با خود جزغم و درد

تو خواهی بود ای جان دائما فرد

ز دست شاه آنکس جان کل خورد

که فرمان برد و آمد صاحب درد

اناالحق گفت و گوید صاحب درد

یقین اینجایگه کل بود او فرد

ولی کو راز منصور او طلب کرد

بباید بودنش اینجایگه فرد

همه اینجا بسوزد هر چه آورد

که تا چون اوّلین ماند دگر فرد

اگر از درد گویم صاحب درد

همی خواهد که ننشینیم ما فرد

دمی اندر نهادش میتوان کرد

در این رازم درون صاحب درد