اگردردی درون جان تو داری

چو مردان اندر اینجا پایداری

چو من گر ناله و فریاد داری

وز آن دم اندر این دم یار داری

زهی ملک جهان داری که داری

دریغا از وفا رحمی نداری

کمالی جمله و نقصان نداری

وجود جملهٔ فرمان تو داری

دلا خاموش چون همدم نداری

تو این عمرت بضایع میگذاری

تو در اسرار جان راهی نداری

بهرزه عمر در غم میگذاری

تو دردی در یقین اینجا نداری

حقیقت عمر ضایع میگذاری

ز سالوسی و رزق اینجا که داری

خبر از عاشقان اینجا نداری

ز دید حق بسی اسرار داری

هزاران نافهٔ تاتاری داری

حقیقت کافری زنّار داری

که از جان مر بُتِ خود دوست داری

از آن نوری تو آگاهی نداری

که بر اشیا تمامت پایداری

چگویم ای دل و جان جان تو داری

که مردم این چنین پاسخ گذاری

توئی آدم خبر اینجا نداری

بهرزه عُمر در تلخی گذاری

یکی ذاتی دوئی اینجا نداری

از آن پیدا شده الّا تو داری

مشو غافل که عقل کل تو داری

ز نور جزو و کل اسرار داری

تو با نوحی و آگاهی نداری

که دریای حقیقت می‌گذاری

دل اندر بند فردا چند داری

چوامروزت یقین دلدار داری

حقیقت چون سر این سر نداری

که میدانم که این بت دوستداری

در آخر رحمتست و غم چه داری

که در لعنت در اینجا پایداری

تومنصوری دوئی اینجا نداری

حقیقت بود خود را پایداری