یافتم یک قطره از بحر صفا

ز آن بر آمد هر زمانی موج‌ها

من خدایم من خدایم من خدا

فارغم از کبر و کینه وز هوا

ای دریغا صوفیان با صفا

شان برفتند و بماندم مبتلا

همه هستی ذات اوست اینجا

چو خورشید و چو مه پنهان و پیدا

زهی صانع که چندین از تو پیدا

ازین پیوسته از تو شور و غوغا

همه گلهای رنگارنگ زیبا

که میگردد ز صنع تو هویدا

تو در پرده برون پرده غوغا

همه نادان توئی بر جمله دانا

دو عالم بهر تو کر دست پیدا

چه نور و ظلمت و چه زشت و زیبا

تمامت انبیا را دید آنجا

سلامش کرد آدم گفت ابنا

ز سر تا پای منصور است اشیا

نمود دوست دروی جمله پیدا

تودست از خود بدار و او شو اینجا

حقیقت کرد اینجا گاه یکتا

که دزدان دست او با پای اینجا

بریدن باید اینجا شیخ دانا

ز دزدی یافت او اسرار اینجا

ز دزدی گشت او مشهور و پیدا

نداری طاقت اینجام اینجا

بخواهی بودن اندر عشق رسوا

نمیدانی چه خواهی دید فردا

که خواهم کردنت منصور رسوا

تمامت سالکانت اندر اینجا

کنند از عشق صد افغان و غوغا

اگر خواهی گذشت از سردراینجا

کنم با ذات خود ذات تو یکتا

نمایم مرترا منصور فردا

میندیش از فراق و عین غوغا

وصال آخر کار است فردا

مرو بیرون دمی منصور از ما

ز سر تا پای من گوئی در آنجا

حقیقت دوست بگرفتست ما را