جمال دوست آنکس یافت اینجا

که از دیدار خود گم گشت و پیدا

قدم بیرون نهادی تا شدی لا

حقیقت جان و عقلت ماند شیدا

مگو ای جان رموز دیگر اینجا

چو خواهی گشت از این معنی تو شیدا

نماند عقل روزی اندر اینجا

اگرچه کرده است در عشق غوغا

بسی خون بایدت خوردن بدنیا

که تا یابی همی آخر تو عقبا

بسی خون خورد و از خون گشت پیدا

ولیکن هم عیان گردد هم اینجا

بسی اورا نمودندی صورها

بجز جانان ندیدی هیچ آنجا

ز درد عشق جانت ماند اینجا

فتاده این زمان در رنج و سودا

قناعت از صفاکردست اینجا

مصفّا شد از آن آمد هویدا

از ایشانست بود کل در اینجا

که ایشانند پنهانی و پیدا

تو نور قدسی افتادی در اینجا

شعاعت در گرفته عین دریا

ریاضت واصلان دیدند اینجا

از آن در قرب حق گشتند یکتا

تو در راه فنا دیدار یکتا

که تو اندر فنائی نیز پیدا

مرا دیدار حیدر بس ز دنیا

که دارم از محمد(ص) جمله عقبی

توئی پاک و منزّه در مبّرا

ترا دانم درون خویش شیدا

نمیبینم کنون اینجا و آنجا

مرا بنمود اینجا ذات پیدا

همه چیزی بما بودست پیدا

کجا باشد کسی دیگر به جز ما

من آوردم شما را هم بدنیا

برم من جمله اندر سوی عقبی

منم اوّل منم آخر در اشیاء

مرا باشد همه صنعی مهّیا

ز نور خود نمودم جمله اشیاء

ز بود خویش کردم جمله پیدا