بعد از آن مرغانِ دیگر سر به سر

عذرها گفتند، مشتی بی‌خبر

هر یکی از جهل عذری نیز گفت

گر نگفت از صدر، کز دهلیز گفت

گر بگویم عذر یک‌یک با تو باز

[...]

پادشاهی بود بس صاحب‌جمال

در جهانِ حُسن، بی‌مثل و مثال

مُلک عالم مُصحفِ اسرارِ او

در نکویی آیتی دیدار او

می‌ندانم هیچ کس آن زهره یافت

[...]

گفت: چون اسکندر آن صاحب قبول

خواستی جایی فرستادن رسول

چون رسد آخر خود آن شاه جهان

جامه پوشیدی و خود رفتی نهان

پس بگفتی آنچ کس نشنوده است

[...]

چون ایاز از چشم بد رنجور شد

عافیت از چشمِ سلطان دور شد

ناتوان بر بسترِ زاری فتاد

در بلا و رنج و بیماری فتاد

چون خبر آمد به محمود از ایاس

[...]