الا ای دل چو جوهر باز دیدی

چرا در آینه تو ناپدیدی

الا ای دل کجا آخر فتادی

گریزان از برم مانند بادی

الا ای دل نمیدانم کجائی

[...]

از آن تلبیس چون شیطان نهان شد

عجب آدم بماند و ناتوان شد

نمیدانست اینجا سرّ این کار

که چون شد در بر او ناپدیدار

بخود میگفت آیا او کجا رفت

[...]

یکی پرسید از مجنون یکی روز

که ای اندر بلای عشق پیروز

وصال دوست داری بی بهانه

چرا مجنون شدی اینت بهانه

چو لیلی در زمانت رخ نماید

[...]

یکی پرسید از آن صاحب اسرار

که چون بینم مر این انجام ای یار

کجا آغاز باشد دیگر انجام

بگویم تا بیابم آن سرانجام

کجا است اوّلم تا بازدانم

[...]

چون محمد این ندا از حق شنید

گفت هستی نور حق از عین دید

ای تو را حق در کلام خویشتن

خوانده صد جایت بنام خویشتن

ای ز تو ایوان شرع افروخته

[...]