پس گستهم اشکش تیزگوش

که با زور و دل بود و با مغز و هوش

ز کشور برآمد سراسر خروش

زمین پرخروش و هوا پر ز جوش

برت را بخفتان رومی بپوش

برو دل پر از جوش و سر پر خروش

سر و دست و پای و دل و مغز و هوش

زبانی سراینده و چشم و گوش

سلیح سواران جنگی بپوش

بجان و تن خویشتن دار گوش

چو از وی جدا گشت بازوی و دوش

همی تاخت اسپ و همی زد خروش

چنین تا برآورد بیژن خروش

عمودگران برنهاده بدوش

برآورد اسپ کبوده خروش

ز لشکر برافراخت بهرام گوش

برانگیخت اسپ و برآمد خروش

نهادند گوپال و خنجر بدوش

ز گردان ایران برآمد خروش

همی کر شد از نالهٔ کوس گوش

ز کین پدر بودم اندر خروش

دلی داشتم پر غم و درد و جوش

برو آفرین کرد و بر شد خروش

جهان آمد از بانگ اسپان بجوش

به بیداد بر خیره با او مکوش

نگه کن که دارد بپند تو گوش

همی گفت چون من برایم بجوش

برانگیزم اسپ و برارم خروش

چو بشنید گودرز برزد خروش

زمین آمد از بانگ اسپان بجوش

ز درگاه پیران برآمد خروش

چنان شد که برخیزد از خاک جوش

ز لشکر بشادی برآمد خروش

بفرمان پیران نهادند گوش

ز کوه هماون برآمد خروش

زمین آمد از بانگ اسپان بجوش

کز ایران ده و دار و بانگ خروش

فراوان ز هر شب فزون بود دوش

چو سوفارش آمد بپهنای گوش

ز شاخ گوزنان برآمد خروش