پیش رو کوکبه انبیاء

کوکبش از منزلت کبریاء

از حد ناسوت برون تاخته

بر خط لاهوت وطن ساخته

نور نخستش چو علم بر کشید

[...]

رفته و باز آمده در یک زمان

رفتن و باز آمدنش توأمان

چشم یقینش چو به رحمت فتاد

امت بیچاره نرفتش ز یاد

آب که خود خورد ازان زمزمه

[...]

یافت خبر خسرو مشرق پناه

ناصر حق وارث این تخت گاه

کافسر او را پسر انباز گشت

وین شرف از وری به پسر بازگشت

راندازان جا به «اوده» بادپای

[...]

شه به چنین وقت برآهنگ می

رخش طرب کرد روان پی به پی

باده همی خورد و نمی‌خورد غم

عیش همی کرد و نمی کرد کم

ریخته ساقی می رنگین به جام

[...]

در وسط ماه ربیع نخست

عزم سفر کرد به مشرق درست

کوس عزیمت ز در شهریار

لرزه درآورد بروئین حصار

کوچ سپه کرد، شه از «شهر نو»

[...]

کز پدر اول برسانش سلام

وآخرش آئین دعا کن تمام

کای خلف! از راه مخالف بتاب!

تیغ بیفگن که منم آفتاب!

از پدرم کی رسد این فن به تو

[...]

گفت به حاجب که بشه باز پوی

خدمت من گوی و پس آنگه بگوی

با منت از بهر تمنای ملک

خام بود پختن سودای ملک

پخته‌ای آخر ! دم خامان مزن

[...]

ای سر از آئین وفا تافته !

وز تو دلم تافتگی یافته !

گر چه به غیبت شدئی کینه توز

رنجه چه‌داری به حضورم هنوز

با چو منی ، دور کن از سر منی

[...]

داد جوابی ادب آمیخته

تعبیه‌های عجب آمیخته

کای به رخم چشم جفا کرده باز

دیدهٔ مهر تو برویم فراز

گر گهر صلح پذیرد نظام

[...]

ای ز نسب گشته سزای سریر

ور پسری ، همچو پدر بی نظیر

چشم منی !هیچ غباری میار

دیده نشاید که بود پرغبار

تاتو ندانی که درین جستجوی

[...]

ای شهٔ مشرق شده چون آفتاب

وز تو جهان در حد مغرب بتاب

گر همه بر ماه رسد افسرم

هم به ته پای تو باشد سرم

رو تو چو خورشید زمشرق برآی

[...]

پادشه شرق، که آن مژده یافت

روش ، چو خورشید زمشرق، بتافت

روی به کاووس کی آورد و گفت

تا شود آن ماه بخورشید جفت

سوی برادر شود آراسته

[...]

شاه به رویش چو نظر کرد چست

دید دران آئینه خود را درست

گرم فرو جست ز تخت بلند

کرد به آگوش تن ارجمند

داشت به آغوش خودش تا به دیر

[...]

روز چو آخر شد و گرما گذشت

چشمه خور خواست ز دریا گذشت

تاجور شرق برآهنگ آب

کرد طلب کشتی گردون رکاب

کشتی شه تیز تر از تیر گشت

[...]

چون به سخن رفت بسی داوری

دور درآمد به نصیحت‌گری

داد نخستش به دعایی پناه

کایزدت از حادثه دارد نگاه!

ریخت پس آن گاه به مهر تمام

[...]

شب چو وداع مه و سیاره کرد

صبح دم از مهر قبا پاره کرد

کوکبهٔ شرق سوی شرق تافت

لشکر مغرب سوی مغرب شتافت

سرور مشرق به وداع پسر

[...]

کرد چو ره در سرطان آفتاب

چشمهٔ خورشید فرو شد به آب

ابر سرا پرده به بالا کشید

سبزه صف خویش به صحرا کشید

تندی سیلاب ز بالای کوه

[...]

رخش طلب کرد شه کام گار

شد بگهٔ چاشت به دولت سوار

از روش پیل کران تا کران

سر به سر اندام زمین شد گران

صف سیاه از علم سرخ و زرد

[...]

حضرت دهلی کنف دین و داد

جنت عدن ست که آباد باد

هست چو ذات ارم اندر صفات

حرسها الله عن الحادثات

از سه حصارش دو جهان یک مقام

[...]

مسجد جامع که ز فیض اله

زمزمهٔ خطبهٔ او تا به ماه

آمده دردی زسپهر کبود

فیض ز یک خواندن قرآن فرود

غلغل تسبیح بگنبد درون

[...]