بگفت و روان کرد از دیده آب

گرفت آن کمرگاه جنگی غراب

بپوشید خفتان جهان‌پهلوان

درافکند بر اسب برگستوان

سوی بیشه شد همچو شیر ژیان

[...]

همانگه بیفشرد بر اسب ران

برون آمد از لشکر بیکران

به قلواد گفت ای یل نامدار

نگر تا چه بازی کند روزگار

ازین پرده نیلگون سرنگون

[...]

همه را گُل بدست و ما را خار

همه را بهره گنج و ما را مار

همه در نوش غرق و ما در نیش

همه جا گُل ببار و ما را خار

بار ما شیشه و گریوه بلند

[...]