بیت

زهی مبدعی کو بعلم قدم

برانگیخت نظم وجود از عدم

بیت

شاهان چو قطره او گهر شاهوار بحر

بحری که مشتق است ازو صد هزار بحر

بیت

شاهی که مظهر هنر و گنج حکمت است

بیت القصیده کرم و بحر رحمت است

بیت

آن کز نظم تربیت شاه ولایت

هر جا هنری هست رسانیده بغایت

به پیشش ار بنشینی بشب نشینی تو

چه بیشیش که به بینی به پیش بینی کار

پیشش بنشین به شب‌نشینی

بیشیش ببین به پیش‌بینی

پیشش بنشین به شب‌نشینی

[...]

مجمر صفت دل من میسوزی از تغافل

مجرم منم اگر چه زلفت کند تطاول

دیده کنم زارتر از من که دید

دیده جزاها همه آه از چه دید

دل اگر شیرست از شمشیر عشقت چون گریخت

خوار غمخوارست چون من آبروی از گریه ریخت

هر گه به بینی محمل نشینیش

عالم به بیزی همسر نبینیش

نقش رخ تو شمع محبت چو برفروخت

نقد دو کون عاشق یکرنگ او فروخت

بوی تو آورد باد باده بمستی شتافت

پای تو بوسید دل پایه عشق از تو یافت

بلاغ من که بود در بیان حسن تو راغب

بیان حال نماید که شوق آمده غالب

شب تو حاجب گوهر خط تو خاتم خوبی

لب تو ساقی کوثر قد تو سایه طوبی

جان کجا غم ز کجا تاب کجا

یا خدنگ غم پرتاب کجا

ای ترا همچو من عالمی دردمند

کز وفا بر رخت صد دعا دردمند

دام بلایی کان فریبی

آنست یارا کان رقیبی(کذا)

وصالت که یابد بمکر و بدستان

بصبرست و ما را نیاید بدست آن

روز وصلم گریه هرگز کی گذارد دیده بی خون

کز دو رخسارت ببینم یکنظر در صنع بیچون

ای دزدی آب رز از آن رخ آذر

تن سوخت حریف طربت عاشق سر

پیش همه نقش ملک چین عکس تنت

گلها خشبی لمعه فیضش همسر

دمی ناله از داغ هجرت کشم

گهی باده از نوش وصلت چشم