|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این چند بیت شعر به احساسات عمیق و دردهای ناشی از فقدان و جدایی اشاره دارد. شاعر از شوق دوستان و زخم‌های ناشی از کینه دشمنان حرف می‌زند و از نبود آرامش و راحتی در زندگی‌اش گله می‌کند. او به دنبال آرامشی برای دردهایش است و به دنبال نشانه‌هایی از امید و درمان می‌گردد.
هوش مصنوعی: من از محبت دوستانم داغی بر دل دارم، اما کینه دشمنان را نمی‌دانم. در این مسیر، بار درد و رنجی که بر دوش دارم، مرا به راهزنی تبدیل کرده است؛ پس دیگر راهزن کجاست؟
هوش مصنوعی: آتش پرستان که در آرامش و راحتی زندگی می‌کنند، در واقع نمایانگر درد و رنجی هستند که باید تحمل شود. در این میان، هیچ چیز به اندازه مرهمی که بر زخم‌ها گذاشته می‌شود، مهم نیست؛ بلکه خاکستر گلخن، نشانه‌ای از حرارت و تلاش است که می‌تواند به التیام و درمان دردها کمک کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از سیه مستی ندانم گل چه و گلشن کجاست
کو گریبان و چه شد پیراهن و دامن کجاست
نقش ارژنگ است از رنگینی نقش خیال
سادهٔ پرکار چون چشم سفید من کجاست
آفت ایوب دردم، تشنهٔ جام شفاست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.