|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر با احساساتی عمیق و غمگین به توصیف دل‌سوزی و اندوه خود می‌پردازد. او می‌گوید که اشک‌هایش قلبش را پاره‌پاره می‌کند و حسرت به باغبانی که به نظاره گل‌ها نشسته است، می‌برد. نگاه گرم معشوقش، مثل آتش، آیینه را ذوب می‌کند و او به چشم روشنی می‌رسد. در گلشن، وقتی که دود از گل‌ها بلند می‌شود، خون افسرده از رگ‌ها به حالت فواره خارج می‌شود. این اشعار نشان‌دهنده عواطف عمیق شاعر در مواجهه با عشق، اندوه و زیبایی است.
هوش مصنوعی: اشک‌هایم مانند گل‌های پژمرده به باغی می‌روند که دلbroken شده‌ام، و حسرت به دیدن باغبانی می‌زنند که به زیبایی‌های آنجا نگاه می‌کند.
هوش مصنوعی: نگاه پرحرارت تو مانند تابش برق، آینه را ذوب کرد و آتش، به چشمان روشن می‌خورد و آنها را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: در باغی که بخار و دود از رنگ‌های گل بلند می‌شود، خون سردی از رگ آبشار جاری می‌گردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.