|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیگانگی و دوری از محبوب اشاره می‌کند. احساس می‌کند که یاد آن گل (محبوب) به تدریج از ذهنش محو می‌شود و حتی در انجمن‌های دیگر نیز نمی‌تواند خود را قید و زنجیر کند. او بیان می‌کند که به جز موی محبوب، هیچ چیز دیگری در سر ندارد و سایه زیبایی گل را نیز نادیده گرفته‌اند. به طور کلی، شعر حس دلتنگی و فراق را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: به خاطر دوری و بی‌خبری از آن گل، آن‌قدر خاطرش از یادمان می‌رود که به آرامی خیال او از دل ما بیرون می‌رود.
هوش مصنوعی: در آن جمعی که هستم، نمی‌توانم احساسات و افکار خود را در قالب کلمات منظم بیان کنم، زیرا جز صحبت‌های آشفته و درهم، چیز دیگری در ذهنم نیست.
هوش مصنوعی: کسی غیر از او، زیبایی و جذابیت خاصی ندارد و هیچ کس نمی‌تواند به پای او برسد. او همچون سروی بلند و زیباست که سایه‌اش بر گل‌های خوشبو می‌افتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه عجب تیر خدنگ تو گر از دل گذرد؟
راهرو گرم چو گردید ز منزل گذرد
دامن تیغ ز خونم شرر افشان گردید
تا ازین شعله چه بر دامن قاتل گذرد
داغ تا چند نهان در ته مرهم باشد؟
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.