|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از احساسات و دلتنگی‌های درونی خود صحبت می‌کند. او به زیبایی نگاهی اشاره می‌کند که از دلش می‌گذرد و باعث رنجش او می‌شود. همچنین، به شعلۀ عشق و ناراحتی‌های ناشی از آن اشاره دارد و می‌گوید که به خاطر یاد آن شعله، مانند پروانه‌ای دیوانه شده است. همچنین، او به غنچه‌ای پژمرده می‌ماند که بابت دیدن دل غبارآلودش ناراحت می‌شود. به‌طور کلی، این اشعار به عمق احساسات انسانی و رنج‌های ناشی از عشق و زیبایی اشاره دارند.
هوش مصنوعی: نگاه او به دل ما آسیب می‌زند و به راحتی ناراحت می‌شود، مانند طبیعت لطیف و حساس که سریع به آتش واکنش نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: در ذهن آشفته‌ام، یاد یک پروانه عاشق را دارم که به خاطر شعله‌ای درونش می‌سوزد و از دودی که تولید می‌کند، ناراحت می‌شود.
هوش مصنوعی: برای دلی که مانند غنچه‌ای پژمرده و در حال نابودی است، احساس پریشانی می‌کنم. اگر او ببیند که دل ما غبارآلود و مکدر است، ناراحت می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.