|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به زیبایی و عشق اشاره دارد و از شخصی می‌پرسد که در بهار و شکوفایی به چه کسی تعلق دارد. او از فقدان جلوه و شیرینی در زیبایی‌ها شکایت می‌کند و می‌پرسد که بی‌وجود او، سرو و گل و پرندگان چه مفهومی دارند. در پایان نیز درباره مستی و عشق صحبت می‌کند و می‌پرسد که این حالت شگفت‌انگیز در کدام دوست یا محبوب وجود دارد که توبه را می‌شکست.
هوش مصنوعی: تو باغی سرشار از زیبایی و شکوفه ای، دیگران برای لذت بردن از بهار به تو می نگرند. چه کسی می تواند ادعای تعلق و خدمت به تو را داشته باشد در حالی که زیبایی و رونق تو فراتر از آن است؟
هوش مصنوعی: بدون زیبایی و جذابیت تو، حتی با لبخند و خوشمزگی، سرو و گل هم بی‌نظیر هستند. بی‌تو، بلبل و قمری به دام چه کسی می‌افتند؟
هوش مصنوعی: من هیچ مستی را ندیده‌ام که به دوستانش سر نمی‌زند؛ این که کسی نام توبه را می‌شکند، به خاطر چه کسی است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.