|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و جذابیت وصل محبوب اشاره می‌کند و می‌پرسد که چه کسی لایق حسن و زیبایی اوست. همچنین از چشم‌های او که باعث احساس شرم و ادب می‌شود، صحبت می‌کند. او به این نکته اشاره می‌کند که هر لحظه‌ای از زندگی مانند گلی در گلشن، حاوی رازهایی است که تنها در بیداری و با نگاه درست کشف می‌شوند.
هوش مصنوعی: پیوستن به تو، زیبنده‌ترین خواسته‌های عاشقان است. اما چه کسی می‌تواند به ناز چشمانت که سرشار از شرم و ادب است، پاسخ دهد؟
هوش مصنوعی: هر دوره و لحظه‌ای از زندگی‌مان مانند گلی در باغی است که رازهای خاص خودش را دارد. تا زمانی که صبح نیاید و روشنایی را ببینیم، نخواهیم فهمید که لذت و برکات شب چه بوده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.