|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ عشقی است که تمامی وجود شاعر را فراگرفته و او را در هر جا و در هر لحظه محاصره کرده است. مژگان معشوقه، نگاه شاعر را به خود جلب کرده و به نوعی او را به دام انداخته است. حتی در روز قیامت هم این عشق به یاد او می‌آید و خونی که برای این عشق ریخته شده، شاهدی بر این احساس عمیق است. در نهایت، این عشق هم به جنبه‌های معنوی و مذهبی و هم به لذت‌های دنیوی اشاره دارد، و شاعر احساس خجالت را از این تضاد تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمان او مانند دام، مرا در هر جا که می‌روم گرفتار کرده است. هر جا که می‌روم، او در مسیر من قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر روز قیامت هم باشد و همه حساب‌ها رسیدگی شود، من به خاطر کار دل خودم حاضر می‌شوم، زیرا گواهی می‌دهم به خون‌هایی که بر زمین ریخته شده است.
هوش مصنوعی: عشق، بارها شرمنده از مکان‌های مقدس و همچنین نقاطی که به تفریح و خوش‌گذرانی مربوط می‌شود، شده است؛ گاهی در مسیر زندگی ظاهر می‌شود و گاهی هم با نگاه من ارتباط برقرار می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.