|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات عمیق عشق و جدایی سخن می‌گوید. او به شدت درگیر غم و درد انتظار است و شوق پرواز و آزادی را ندارد. شمع عاشقیش تا روز روشن می‌سوزد و دلتنگی‌اش خبر از حوادث نابهنگام می‌دهد. یاد عشق و معشوقه‌اش در دلش نوید امیدهایی می‌دهد، اما در عین حال، به دلتنگی و درد ناشی از عشق اشاره می‌کند. همچنین، روز شادی را که می‌تواند با چشمان معشوقش همراه باشد، یادآور می‌شود.
هوش مصنوعی: شوق و اشتیاق به دلایلی که در دوری از تو وجود داشت، مرا به شدت می‌کشاند، اما هیچ وقت فرصتی برای پرواز و آزادی نداشتم.
هوش مصنوعی: شمع تا صبح به خاطر درد جدایی‌ام می‌سوخت و امشب خبری از حرکت ستاره‌ها به من می‌داد.
هوش مصنوعی: به یاد تو دل من همیشه امیدوار بود، ای کاش تیر عشقت که قلبم را تسخیر کرد، پرواز می‌کرد و مرا به آسمان می‌برد.
هوش مصنوعی: ما و دل در روز عید به هم خوشی می‌کردیم، روزی که تو با مژگانت دل مرا آزرده کردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.