رنگ شکسته از گل رویش عیان مباد
پژمردگی شکفته این گلستان مباد
با صبحت یدان که مباد از برش جدا
از ناز طبع نازک او سر گران مباد
پیغام خویش جز به خیالش نمی دهم
غیری بدین وسیله به او همزبان مباد
جسم تو تب کشید و من از رشک سوختم
درد تو جز نصیب من خسته جان مباد
غافل شدم زمانی و تب بر تو دست یافت
کز بیخبر اسیر تو نام و نشان مباد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمایلات عاشقانه و عواطف عمیق شاعر اشاره دارد. شاعر نگران مشخص شدن ضعف‌ها و دردهای عشق است و می‌خواهد که زیبایی و شادابی عشق خراب نشود. او تأکید می‌کند که در ارتباطش با محبوبش، فقط باید او را در ذهن داشته باشد و نه هیچ کس دیگر. همچنین شاعر از حسادت و درد خود می‌گوید و خواهان آن است که عشق و اندوهش به کسی آسیب نرساند. در نهایت، او از غفلت خود در عشق سخن می‌گوید و نگران است که از محبوبش دور افتد.
هوش مصنوعی: نمی‌خواهم بر زشتی و پژمردگی این گلستان تأکید کنم و دوست دارم زیبایی و شادابی آن همیشه باقی بماند.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و لطافت محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که ای کاش از وجود او جدا نشوم. او از ناز و ظرافت محبوبش صحبت می‌کند و آرزو می‌کند که سنگینی نکند و همواره به نازکی و زیبایی بماند. در کل، بیانگر عشق عمیق و وابستگی شاعر به محبوبش است.
هوش مصنوعی: من هیچ پیامی جز در خیال خودم به کسی نمی‌دهم، نخواهم گذاشت که کسی دیگر به وسیله من با او هم‌صحبت شود.
هوش مصنوعی: بدن تو به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و من از حسادت به آتش افتادم. ای کاش درد تو نصیب من، که از زندگی خسته‌ام، نشود.
هوش مصنوعی: در زمانی که غافل شدم و دچار عشق تو شدم، از بی‌خبری، در دام تو گرفتار شوم و دیگر هیچ علامت و نشانی از خودم نداشته باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رنگ شکسته از گل رویش عیان مباد
پژمردگی شکفته از آن گلستان مباد
پیغام خویش جز به خیالش نمی دهم
غیری به این وسیله به او همزبان مباد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.