ره بر امید بیشترک می‌توان گرفت
پُر انتقام‌ها ز فلک می‌توان گرفت
گر سخت‌جانی دل ما امتحان کنی
خوش آتشی ز سنگ محک می‌توان گرفت
پرسیدمش ز صید لب خود گزید و گفت
صیاد را به دام نمک می‌توان گرفت
صیاد شوخ تا ز نمک دام می‌کشد
خوش صیدی از پری و ملک می‌توان گرفت
شوق نفس گداخته گر دل دهد اسیر
گر عمر رفته است به تک می‌توان گرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی موضوعاتی چون امید، انتقام، عشق و زیبایی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که با امید می‌توان به راه‌های جدیدی دست یافت و از سختی‌ها عبور کرد. او همچنین به رابطه میان صیاد و صید و زیبایی‌های عشق اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر می‌گوید که عشق و شوق می‌تواند حتی در شرایط سخت هم انسان را اسیر خود کند، و زندگی با وجود چالش‌ها همچنان ارزشمند است.
هوش مصنوعی: راهی می‌توان یافت که در آن امید بیشتری وجود داشته باشد و همچنین می‌توان از آسمان، انتقام‌های زیادی را به دست آورد.
هوش مصنوعی: اگر دل ما را به آزمایش سختی بگذاری، می‌توانی آتش خوبی از سنگ سخت به دست بیاوری.
هوش مصنوعی: وقتی از او درباره لبش پرسیدم، او با کمی تردید گفت که تنها با دام نمک می‌توان صیاد را فریب داد.
هوش مصنوعی: صیاد با شیطنت و زرنگی خود از نمک و فریب دام، شکارهای خوش‌طعم و زیبایی می‌گیرد که می‌تواند به راحتی از پری و فرشته نیز به دست آورد.
هوش مصنوعی: اگر عشق و شوقی در دل وجود داشته باشد، حتی اگر زمان عمرمان سپری شده باشد، می‌توانیم تنها با یک لحظه‌ی شادابی و سرخوشی، از آن لذت ببریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.