بوی چمن ز خانه به دوشان شوق کیست
گل دسته بند خار بیابان شوق کیست
خورشید سایه پرور گلزار شرم او
مه در حجاب سایه دامان شوق کیست
بلبل شده است شوخی پروانه در چمن
رنگین شرار گرمی جولان شوق کیست
از دست دامنش مگذارید گلرخان
آیینه خانه زاد گلستان شوق کیست
گل ریخت نقل شبنم و شاخ نبات شد
باد صبا طفیلی مهمان شوق کیست
جوید صبا جواهر و سازد معاش خویش
گلزار خاکروبه ایوان شوق کیست
صید هوا به دام غباری نمی کند
پرواز دل به بال پریشان شوق کیست
حیرت بهار آبله پایان جستجو
طوفان اشک ریگ بیابان شوق کیست
یاران جواب مسئله ما محبت است
عالم تمام زنده به ایمان شوق کیست
همچون غبار می بردم خواب در سفر
آسودگی نسیم بیابان شوق کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت و احساسات عمیق مرتبط با عشق و شوق می‌پردازد. شاعر از بوی چمن، گل‌ها، خورشید و مه صحبت می‌کند و هر یک از این عناصر را به نوعی به شوق و عاشقی پیوند می‌زند. به طور کلی، شعر به جستجوی زیبایی‌ها و معانی عمیق زندگی می‌پردازد و سوالاتی را درباره ماهیت عشق و شوق مطرح می‌کند. در نهایت، اشاره به این دارد که عشق و محبت می‌توانند زندگی را زنده و پویاتر کنند.
هوش مصنوعی: کیست که بوی خوش چمن از خانه‌اش به دوشان می‌رسد؟ و چه کسی است که با شوق و علاقه، گل‌ها را از بند خارهای بیابان آزاد می‌کند؟
هوش مصنوعی: خورشید که نورش به گلزار می‌تابد، باعث رشد و شکوفایی گل‌هاست. ولی در اینجا، گلزار شرم می‌کند و ماه نیز در حجاب خود پنهان شده است. در واقع، در سایه شوق و محبت، کسی که می‌تواند توجه دیگران را جلب کند، کیست؟
هوش مصنوعی: در چمن‌های رنگین، بلبل با شوخی و بازیگوشی پروانه را می‌بیند. این فضا پر از شوق و انرژی است و در دل هر کسی که به این زیبایی‌ها توجه کند، شعله‌ای از گرمی و اشتیاق برپا می‌شود.
هوش مصنوعی: از دامن او دست نکشید، زیرا او دختر زیبایی است که در خانه‌اش به شادابی و سرسبزی زندگی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف زیبایی طبیعت و تأثیرات شگفت‌انگیز آن می‌پردازد. او به گلی اشاره می‌کند که به خاطر شبنم‌ها، ریخته و به گیاهان حس نویی داده است. همچنین، از بادی می‌گوید که به شوق و اشتیاق مهمانانی خاص منتهی می‌شود که در این فضای دل‌انگیز و جذاب حضور دارند. به طور کلی، این تصویرسازی نشان‌دهنده ارتباط عمیق میان زیبایی‌ها و حس شوق و اشتیاق است.
هوش مصنوعی: نسیم بهاری جواهرات را جستجو می‌کند و برای زندگی‌اش در میان زباله‌های عشق و شوق گل‌هایی می‌سازد.
هوش مصنوعی: پرواز در آسمان به سختی انجام می‌شود و آرزوی دل، همچون پر پرواز، در گیر و دار شوق و اشتیاق، در حال سرگردانی است. هیچ چیز نمی‌تواند او را در این لحظه به آرامش برساند.
هوش مصنوعی: بهار، نشانه‌ای از شگفتی و زیبایی است که در دل طبیعت بیدار می‌شود. در این فصل، زندگی دوباره آغاز می‌شود و اشک‌های طوفانی به صورت ریگ‌های بیابان می‌بارند. اما این همه نشان‌دهنده شوق و تمایل عمیق دل‌ها برای یافتن معنی و آرامش است. در این جستجو، حس کنجکاوی و عشق حاکم است.
هوش مصنوعی: دوستان ما را در مورد مشکل‌مان محبت راهنمایی می‌کنند. در این دنیای بزرگ، همه‌چیز به روح ایمان و عشق زنده است، حالا پرسش این است که چه کسی به این شوق و اشتیاق پاسخ می‌دهد؟
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از حالتی سخن می‌گوید که مانند غباری در حال حرکت است و خواب و آرامش را در سفر از دست می‌دهد. نسیم ملایم بیابان، او را متوجه شوقی می‌کند که از آن چه کسی است. به عبارتی دیگر، او در جستجوی آشتی با خود و محیطش است و به دنبال شخصی است که این شوق را برایش به ارمغان بیاورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.