فتادگی ثمر نخل سرفرازی ماست
خزان یاس گل باغ بی نیازی ماست
به زیر تیغ تو بی اختیار می رقصیم
ز سرگذشتگی ما کمینه بازی ماست
نظر به دیده پاک است ابر رحمت را
چو قطره دامن تر جامه نمازی ماست
نگاه گرم تو در عالم آرزو نگذاشت
تغافل است که در فکر کارسازی ماست
چو ذره همسفر آفتاب خود شده ایم
اسیر باد صبا داغ برق تازی ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق شاعر نسبت به زیبایی‌ها و زوال زندگی می‌پردازد. شاعر اعتراف می‌کند که افتادگی ثمر نخل، نشانی از سرافرازی ماست و خزان یاس، نشانگر بی‌نیازی‌امان. او با ذکر رقص بی‌اختیار در زیر تیغ، نشان‌دهنده سرگذشت و بازی زندگی‌اش می‌شود. همچنین، نظر پاک و رحمانی از ابرها و گرمی نگاه شخص مورد نظر، نشانه‌های امید و آرزو را به تصویر می‌کشند. در انتها، شاعر به همراهی و همسفری با آفتاب و تأثیر باد صبا اشاره می‌کند، که نشان‌دهنده ناپایداری و داغی‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: میوه‌های درخت نخل نشانه سرافرازی ما هستند و پاییزی که گل‌های یاس را می‌ریزد نشانه بی‌نیازی ماست.
هوش مصنوعی: ما به خاطر شرایطی که در آن هستیم، بدون اراده و اختیار، تحت تأثیر تو حرکت می‌کنیم. این وضعیت ناشی از سرنوشتی است که برای ما رقم خورده و این خود نشانی از نقش تو در زندگی ماست.
هوش مصنوعی: نگاه کردن به چشم های پاک، شبیه به باران رحمت است که قطره های آن دامن ما را تر می کند، مانند لباس نانوشته‌ای که برای نماز آماده است.
هوش مصنوعی: نگاه پرحرارت تو باعث شد تا دیگر نتوانم به راحتی غفلت کنم، چون همیشه به فکر کار و تلاش برای جلب توجه و رضایت تو هستم.
هوش مصنوعی: ما مانند ذره‌ای هستیم که همراه با خورشید حرکت می‌کنیم و تحت تاثیر وزش نسیم صبحگاهی، اثری از شعله‌های تند و سوزان در دل داریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.