امیر شاهی
»
دیوان اشعار
»
قطعات
»
شمارهٔ ۷ - وقتی در مجلس یکی از سلاطین او را فرودست جمعی نشانده‌اند
شاها، مدار چرخ فلک در هزار سال
چون من یگانه‌ای ننماید به صد هنر
گر زیر دست هر کس و ناکس نشانیم
اینجا لطیفه‌ای‌ست، بدانم من اینقدر
بحری است مجلس تو و در بحر بی‌خلاف
لؤلؤ به زیر باشد و خاشاک بر زبر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تقدیر و جایگاه خاص فردی در میان مردم اشاره دارد. شاعر می‌گوید که در طول هزار سال، کسی چون او با این همه هنر و استعداد وجود نداشته است. اگرچه ممکن است به دست دیگران نادیده گرفته شود، اما او به خوبی می‌داند که در میان جمعیت، همچون مرواریدی در دریا، ارزش و موقعیتش به وضوح قابل مشاهده است، حتی اگر برخی دیگر فقط زباله‌ها را ببینند.
هوش مصنوعی: ای پادشاها، آیا چرخش زمان در هزار سال همچون من فردی بی‌نظیر را به نمایش نمی‌گذارد که با صد هنر و مهارت خود می‌درخشد؟
هوش مصنوعی: اگر ما هر چیز بی‌ارزشی را در اینجا قرار دهیم، این یک شوخی است و من می‌فهمم که این به من قدرت نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: مجلس تو مانند دریا است و در این دریا، مهر و خوبی‌های واقعی در عمق وجود دارند، در حالی که چیزهای بی‌ارزش و سطحی فقط در رویه به چشم می‌خورند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در کوی تو ابیشه همی گردم ای نگار
دزدیده تا مگرت ببینم به بام بر
سروست و بت نگار من آن ماه جانور
ار سرو سنگ دل بود و بت حریر بر
باری ندانمت که چه خو داری ای پسر
تا نیستی مرا و ترا هیچ درد سر
همچون مه دو هفته برون آیی از وثاق
همچون مه گرفته درون آییم ز در
رغم مرا چو سرکه مکن چون بمن رسی
[...]
اخگر هم آتشست ولیکن نه چون چراغ
سوزن هم آهنست ولیکن نه چون تبر
کلکش چو مرغکیست دو دیده پر آب مشک
وز بهر خیر و شر زبانش دو شاخ وتر
آن سوسن سپید شکفته به باغ در
یک شاخ او ز سیم و دگر شاخ او ز زر
پیراهنیست گویی دیبا ز شوشتر
کز نیل ابره استش و از عاج آستر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.