... گوید من خا خریدم نه زر

زر نخریدم که شوم گنجور

شاه خریدار زمین را بخواست ...

... زین حدیث خوشی که کردی یاد

چون چنین گشت شاه گنجورش

بدره ای زر به مرد دهقان داد ...

... راست چون مادرکه اندر برکشد فرزند را

شه کیومرث از نخست این گنج را گنجور بود

وز سیامک چهر بیداد و ستم مستور بود ...

... بفرمود هر مان یک بدره زر

بیا توز گنجور بستان دگر

شبان بادلی خوش زمین بوسه داد ...

... همه زیر خو دان نهان کرده مو

پزشک و دبیر و چه گنجور ما

غلام و سوار و چه دستور ما ...

... همان گنج بیرون کنند از نهفت

بگنجور گویید تا گنج زر

جواهر ز هر گونه گونه گهر ...

... به بستند آیین بدستور شاه

همه خرج آن بد ز گنجور شاه

ز زربفت و دیبا نماییم فرش ...

... عقل کل احمد است آنکه بود

گنج علم خدای را گنجور

عشق کل مرتضی است آنکه از او ...

... پیش از این چون بودی اکنون چون شدی

گنج امکانی و دل گنجور تست

در تن ویرانه زان مدفون شدی ...

... که سر رشته عقل را نگسلانی

دفینه است عقل و تو گنجور عاقل

سفینه است عمر و تواش بادبانی ...

... فرا گیرند درس کامکاری

چو من گنجور باغ و بوستانم

درین گنجینه داری هر چه داری ...

... عقل و رای و عزم و همت گنج تست

بهترین گنجور سعی و رنج تست

عارفان چون دولت از ما خواستند ...

... پاک را آسیبی از آلوده دامانی نبود

زن چو گنجور است و عفت گنج و حرص و آز دزد

وای اگر آگه ز آیین نگهبانی نبود ...

دوست گرامی آقای رضا سیمی این شعر را برای گنجور ارسال کرده اند که به گفته ایشان در کتابهای فارسی بچه ها چاپ شده بوده و بزرگترها از آن خاطره دارند و طبق نقل ایشان شاعر آن خانم اعتصامی است منتهی برای این انتساب هنوز مدرک معتبری پیدا نکرده ایم

گفت با جوجه مرغکی هشیار ...

... رباید مهر از گنجی که دانی

دگر روزی که گنجور هوس کیش

به خاک اندر نهد گنجینه خویش