... که فرستمت پیامی به زبان عشقبازی

اثر تمام خواهد دل خسته ی فغانی

که برآرد از هوایت نفسی بجانگدازی

... زدن بر سینه سنگ و دست و دل آزردنم اولی

فغانی چون ندارد خاک این در از وفا بویی

به گریه روی در دیوار خویش آوردنم اولی

... مپرس ازین که پریشان مباد خواب کسی

اثر نماند ز گردم فغانی آنهم رفت

که می شدم بصد آشوب در رکاب کسی

... دور نبود از جفاهای تو و طعن رقیب

گر فغانی را به زنجیر جنون بیند کسی

... مجلست نادیده هم در آستانم سوختی

نامه شوقت فغانی شعله داغ دل است

قصه کوته کن که از آه و فغانم سوختی

... اینچنین تا بر سر عهد وفا می آمدی

آه از آن شب ها فغانی کز هوای گل رخی

همچو آتش بر سر راه صبا می آمدی

... ناگه از مجلس خرامان و غزلخوان آمدی

بی خودی کردی فغانی ریش دل بشکافتی

رو که در بزم وفا آلوده دامان آمدی

... گرم چیزی نمی بخشی خموشم کن بگفتاری

نیی بلبل فغانی سر بتاب از پای سرو و گل

بیا گر همتی داری قدم نه بر سر داری

... رخنه در دینش کنی تشویش اورادش دهی

مرشد عشق ای فغانی چون شدی کاش از کرم

دستگیر او شوی یک نکته ارشادش دهی

... شود بسیار از این ها فتنه بیدارست پنداری

چه درد از آه مظلومان فغانی مست غفلت را

خبر از خود ندارد خواجه هشیارست پنداری

... بوصال سرو قدش نرسی مگر زمانی

که درین چمن فغانی چو الف جریده باشی

... چنان شاهانه چون تاج و کمر بخشیده می آیی

نمی گویم که رحمی بر فغان و گریه من کن

تو کز ناز و جفا بر دیگران خندیده می آیی ...

... تو بی باکانه دامن از زمین درچیده می آیی

جگر سوزد کجا گفت فغانی بشنوی چون تو

نوای بلبل و آواز نی نشنیده می آیی

... این همه فتنه بیک چشم زدن چون کردی

در زبان داشت فغانی بتو صد گونه سخن

دید آن شکل و زبان بست چه افسون کردی

... آه ار بماند این گره بسته ناگشای

راه نظر ببند فغانی به آن غزال

یا چشم خیره در ره تیر بلا گشای

... کجا این آشنایی با چو من تر دامنی دادی

فغان برداشتی چون حال من بد دیدی ای دشمن

چه گویم هم تو کز دردم نوید مردنی دادی

... چو برمی تافتی گاهی عنان و گاه می رفتی

چه سود از دیده گریان فغانی چو نشد آن یوسف

چرا اول به افسون کسان از راه می رفتی

... مست و غزل خوان بر سرم آیی و هشیارم کنی

همچون فغانی شد دلم پر خون ز درد و داغ او

ای گریه یاری کن دمی شاید سبکبارم کنی

... وای که او به رغم من کرده سراغ دیگری

همچو فغانی ام بود کاسه دیده پر ز خون

تا شده عکس ساقی ام نقش ایاغ دیگری

... هر آن خوناب کز تعبیر خواب تلخ می ریزی

فغانی خون خود را آب کردی بس کن این گریه

چه گل چیدی که عمری این گلاب تلخ می ریزی

... در آتشم کباب برای چه می کنی

باری بگو که چیست فغانی مراد تو

خود را چنین خراب برای چه می کنی