بخش ۹ - ذکر سماع قرآن
مر جُنُب را به امر یزدانش
پس نه مهجور کرد قرآنش
پسِ زانوی حیرتش بنشاند
لایمسّه چو بر دو دستش خواند
مُقری زاهدی از پی یک دانگ
همچو قمری دو مغزه دارد بانگ
قول باری شنو هم از باری
که حجابست صنعت قاری
مرد عارف سخن ز حق شنود
لاجرم ز اشتیاق کم غنود
با خیال لطیف گوید راز
شکن و پیچ ورقه در آواز
در دل نفس نِه نه بر رخِ خال
که جمالت نشان دهد از حال
طبعِ قوّال را زبون باشد
عشق را مطرب از درون باشد
هرچه آواز و نقش آوازه‌ست
خانه‌شان از برون دروازه‌ست
هیچ معنیستی اگر در بانگ
بلبلی بنده نیستی به دو دانگ
عدّتی دان در این سرای مجاز
چشم را رنگ و گوش را آواز
دل ز معنی طلب ز حرف مجوی
که نیابی ز نقش نرگس بوی
مجلس روح جای بی‌گوشیست
اندر آنجا سماع خاموشیست
کت سوی عشق دیدنی باشد
لذّتی کان چشیدنی باشد
طبع را از غنا مگردان شاد
که غنا جز زنا نیارد یاد
یار کو بر سر پل آید یار
تو مر او را از آب دور مدار
یا به آتش فرو بر از سرِ کین
یا به خاکش سپار و خوش بنشین
هرچه در عشق نیک و هرچه بدست
بار حکمش کشیدن از خردست
هرچه صورت دهد به آبش ده
نالهٔ زار در دل خوش نه
چون برون ناله آید از دل خوش
پای او گیر و سوی دوزخ کش
می نداری خبر تو ای نسناس
که به صد بند و حیلت و ریواس
زان همی دیوِ نفس در تو دمَد
تا زتو عقل و هوش تو برمد
راه دین صنعت و عبارت نیست
نحو و تصریف و استعارت نیست
این صفات از کلام حق دورست
ضمن قرآن چو درّ منثورست
تو در این بادیه پر از بیداد
غمز را مغز خوانده شرمت باد
ناگهی باشد ای مسلمانان
که شود سوی آسمان قرآن
گرچه ماندست سوی ما نامش
نیست مانده شروع و احکامش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به تفسیر و بررسی قرآن و احوال معنوی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر به ما یادآوری می‌کند که قرآن از مهجوریت خارج شده و برای درک عمیق‌تر آن باید از زوایای مختلف به آن نگاه کنیم. او می‌گوید که برای دستیابی به حقیقت، باید به دل و معانی اصلی توجه کرد، نه فقط به ظواهر و آوازها. عشق و معرفت درونی باید محور توجه باشد و عارفان با عشق به حق به درک واقعی می‌رسند. در نهایت، متن بیان می‌کند که شناخت و درک قرآن فقط به حفظ و خواندن آن محدود نمی‌شود، بلکه نیاز به شهود و تجربه خاصی دارد تا به معانی عمیق‌تر آن پی برد.
هوش مصنوعی: آن کسی که در حالت جنابت است، با فرمان خداوند نباید از قرآن دور نگه داشته شود.
هوش مصنوعی: در این بیت، گوینده به حالت حیرت و شگفتی اشاره می‌کند که شخصی به خاطر درک عمیق و روشن خود از یک موضوع، به‌گونه‌ای نشسته است که هیچ چیزی نمی‌تواند او را تحت تأثیر قرار دهد، چرا که وقتی به او چیزی گفته می‌شود یا احساسی به او منتقل می‌شود، او به‌خوبی آن را درک کرده و به این ترتیب، هیچ چیز نمی‌تواند او را آشفته کند.
هوش مصنوعی: زاهدی در حال خواندن قرآن است و گویی به خاطر صدای دلنشینش، مانند قمری که دو صدا دارد، بزرگ و ارزشمند است. او به دنبال درک عمیق‌تری از معنای زندگی است، حتی اگر تنها بخشی از دانش را داشته باشد.
هوش مصنوعی: به صدای خداوند گوش کن، همان‌طور که صدای او از پرده‌ای که بر هنر قاری کشیده شده، شنیده می‌شود.
هوش مصنوعی: مرد عارف وقتی که از حقیقت صحبت می‌کند، به طور طبیعی به دلیل علاقه‌اش به آن کمتر خوابش می‌برد.
هوش مصنوعی: با خیال نرم و دلنشین، به رازها و پیچیدگی‌های زندگی اشاره می‌کند و این مفاهیم را در لحن و صدای خود به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: در دل خود عشق و احساس را پنهان کن، نه این که بر چهره‌ات نشانه‌ای از آن برسی، چرا که زیبایی‌ات خود گویای احوال درونت است.
هوش مصنوعی: طبیعت کسی که سخنران یا شاعر است، تحت تأثیر عشق قرار می‌گیرد و عشق برای او مانند یک نوا و آهنگ درونش جاری است.
هوش مصنوعی: هرچه زیبایی و صدای خوشی در دنیا وجود دارد، خانه‌ی آنها در بیرون از دروازه‌هاست.
هوش مصنوعی: اگر در صدای بلبلی تو جانی در کار نیست، پس هیچ معنا و ارزشی نداری.
هوش مصنوعی: در این دنیا که گذرا و فانی است، تنها چیزهایی که به ما حس می‌دهند و ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، دیدنی‌ها و شنیدنی‌ها هستند؛ یعنی زیبایی‌ها و صداها که توجه ما را جلب می‌کنند.
هوش مصنوعی: قلبت را به دنبال معنا بفرست و به حرف‌های بیهوده گوش نکن، زیرا از نقش نرگس هیچ بو و عطر واقعی نصیبت نخواهد شد.
هوش مصنوعی: محفل روح، جایی است که در آن کسی نمی‌تواند بشنود و جوّ آن سکوت و آرامش است.
هوش مصنوعی: کتابی که درباره عشق نوشته شده باشد، لذتی دارد که باید آن را تجربه کرد.
هوش مصنوعی: دل خود را به خوشی‌های زودگذر سرگرم نکن، چرا که هیچ خوشی واقعی جز بی‌بندوباری و فساد به یاد نخواهد آورد.
هوش مصنوعی: اگر دوستی بر سر پل بیاید، تو نباید او را از آب دور کنی.
هوش مصنوعی: یا با آتش نابودش کن و از کینه‌ات رها شو یا او را در خاک دفن کن و با آرامش زندگی کن.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در عشق خوب است و هر چیزی که در آن بد است، نتیجه تعقل و خرد است که بر اساس آنها عمل می‌کنیم.
هوش مصنوعی: هر چه به آب برسد، به آن بده که در دل خود ناله و زاری می‌کند؛ اما در ظاهر خوشحال است.
هوش مصنوعی: زمانی که دل از درون ناله کند، خوش به پای او بچسبید و او را به سوی دوزخ بکشید.
هوش مصنوعی: تو هیچ خبری از من نداری ای بی‌خبر، در حالی که من به هزار حقه و نیرنگ مشغولم.
هوش مصنوعی: از آن دیو نفس در تو دمیده می‌شود که باعث می‌شود عقل و هوش تو تحت تأثیر قرار گیرد و از بین برود.
هوش مصنوعی: راه رسیدن به دین، تنها در هنر و بیان کلمات نیست؛ بلکه قواعد زبان و اصطلاحات هم در آن تأثیر ندارند.
هوش مصنوعی: این ویژگی‌ها از کلام خداوند دور است؛ زیرا در قرآن مانند مروارید پراکنده است.
هوش مصنوعی: در این بیابان پر از ظلم و ستم، اگر تو غم را به عنوان مغز و اصل در نظر بگیری، باید از خودت شرمنده باشی.
هوش مصنوعی: ای مسلمانان، ناگهان قرآن به سمت آسمان خواهد رفت.
هوش مصنوعی: اگرچه وجودش هنوز در نزد ما است، اما نامش نیست و آغاز و قوانین آن نیز باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.