|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد فراق معشوق شکایت می‌کند و به این موضوع اشاره می‌کند که چشمانش از نبود او رنج می‌کشند و آثار غم دلش را بر چهره‌اش می‌بیند. با این حال، او از این وضعیت ناراحت است زیرا نمی‌خواهد با وجود غیبت معشوق به دنیا نگاه کند.
هوش مصنوعی: چشم از دوری تو آسیب می‌بیند و بر چهره‌ام آثار دلشکستگی نمایان است.
هوش مصنوعی: با وجود همه چیز، من از دیدن احساس رضایت ندارم، زیرا تا زمانی که تو را نمی‌بینم، چرا دنیا را تماشا کنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دیده ز فراق تو زیان می بیند
بر چهره زخون دل نشان می بیند
با این همه من زدیده ناخشنودم
تا بی رخ تو چرا جهان می بیند
مسکین دلم از هجر تو آن می بیند
کز زندگی خویش زیان می بیند
در مردمک دیده من نور مباد
گر بی تو دو چشم من جهان می بیند
عارف به دل ذره جهان می‌بیند
آنجا مه و مهر و کهکشان می‌بیند
کوری بنگر که چشم دانشور عصر
دست و سر کشتگان در آن می‌بیند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.